از پشت شیشه - قسمت اول

دوشنبه ؛ روز اول اردو

ساعت  12 باید می رسیدم تهران. با مترو آمدم. 12:03 دقیقه جلوی ساختمان مرکز بودم. بالا که رفتم به نظر نمی آمد دو ساعت دیگر قرار باشد 270 نفر از اینجا به اردوی جنوب بروند. چرایش بماند. باید می رفتیم یکی از از نواحی بسیج شهری و یک دستگاه هایلوکس تحویل می گرفتیم تا وسایل را بار زده و زودتر از حرکت قطار بچه ها به سمت اهواز حرکت کنیم.

من و علیرضا با هم راه افتادیم. موتور گرفتیم به مبلغ 6تومان. دم در ناحیه موبایل هایمان را گرفتند و منتظر نگه مان داشتند تا نماز حضرات تمام شود. پیش مسئول آماد ناحیه رفتیم. هایلوکس شاید غروب می آمد. لشگر بعد از درخواست ناحیه یک مزدا به آنها داده بود تا به ما بدهند. هایلوکس به مزدا تبدیل شده بود و ما ناراحت بودیم. باید دم فرمانده را می دیدیم. حاج علی فرمانده را بالاخره در نمازخانه ی ناحیه یافتیم. جوانی نهایت 32 ساله ؛ اشبه الناس ، خُلقا ، خَلقا و منطقا به سری کتاب های "با فرماندهان" ! حاج علی گفت به امید هایلوکس نمانید و همین مزدای نقد را بچسبید.

سال 88 فشار از پایین و چانه از بالا برای جمهوری اسلامی جواب نداد. ما چانه از پایین و فشار از بالا را هم امتحان کردیم ! جفتشان اینجا کاربردی ندارد.

نیم ساعتی می شد که قطار حرکت کرده بود و ما همچنان پله ها را پایین و بالا می رفتیم تا فرجی حاصل شود. خسته بودیم و نا امید. چه خیال ها که برای هایلوکس در ذهن مان ساخته و پرداخته نکرده بودیم ! چاره چه بود ؟ به مرگ نگرفته بودیم که به تب راضی شویم ! واقعا چاره ای نداشتیم. دیر شده بود و باید مزدا را می گرفتیم. جملات مسئول آماد ناحیه شبیه دلالان ماشین بود. داستان خانم دکتر و مشتری که گیر کرده است سر گردنه ! بعد از این همه تقلا پاچه هایمان حسابی گشاد شده بود. شناسنامه و چک سفید امضا باید برای وثیقه خودرو می گذاشتیم. امضا و مهر چک هر دو جعلی بود چون با تغییر و تحول مسئول مرکز به لطف سرهای شلوغ رفقا فرصت تغییر صاحب امضای حساب میسر نمی گردد. فرم تغییر و تحول را پر کردیم. مسئول آماد یکی از سربازها را برای استعلام چک فرستاد بانک. سلام و صلوات و توسل افاقه نکرد. چک نامعتبر بود.