لب جوی نشینی
سه شنبه ۲ آذر ۱۳۹۵
در راهروهای خلوت و سوت و کور ساختمان آمریکایی ساز دانشگاه قدم می زنم و به پنج سال عمر رفته می اندیشم. آمده ام تا مهر تمام بر چهارسال اول بزنم و جویای حال مسئولین محترم بشوم که چرا من را بعد از سه ترم غیب شدن هنوز اخراج نکرده اند ؟!
در راهروهای خلوت و سوت و کور ساختمان آمریکایی ساز دانشگاه قدم می زنم و به این فکر می کنم که چقدر شبیه این فیلمهای روشن فکری شده ام !
پ.ن : وقتی حسش بود، عقلش نبود و الان که کمی عقل آمده حسی نمانده. کار دنیا برعکس است !
تازه اولشه. راه های رسیدن به خدا بسیار
وقت کردی سری بزن دو کلام زیارت ت کنیم