زائر کرب و بلا حق شفاعت دارد

شاید اینگونه باشد که هر انسانی در طول زندگی اش قسمت بسیار کوچکی از واقعه ی عاشورا را می چشد؛ کم یا زیاد. به نظر می رسد سفر کرب و بلا را با بلا آفریده اند؛ کم یا زیاد.

شنبه هفته قبل آقاجون و مامان بزرگ رو به فرودگاه رسوندم.

این شنبه هم رفتم فرودگاه. تا رسیدم دیدم از پله های برقی پایین می آیند و دست تکان می دهند.

مامان بزرگ از پشت شیشه بغضش شکست و گریه کرد.

به خانه که رسیدیم، چمدانهایشان را باز کردم و وسایلشان را مرتب کردم.

مامان بزرگ به جای قصه ی سفرشان برای اولین بار کل داستان عمه ی کوچکم که در سه سالگی در تصادف با یک وانتی کشته شده بود را برایم تعریف کرد.

نمی دانم چرا ؟ خودش هم نمی دانست چرا اینها را دارد برایم می گوید.

با هم گریه کردیم.