2سال بی بهجت

صرف حرف زدن در مورد شخصیت آیت الله بهجت ، توفیق و سعادت می خواهد که حقیر مع الاسف ندارم ...
همین که اینجا ، به تصویر ایشان مزین شود ، برایم کافی است ...

پ.ن : نوشته ای آماده کرده بودم به مناسبت رحلت ایشان و داخل سر رسیدم نوشته بودم . سررسیدم همیشه همراهم بود ... نمی دانم امروز کجا جایش گذاشتم .

نون والقلم ...

مدت زیادی است که خداوند و خودم ، خودم را از نعمت رایانه در خانه محروم کرده ایم !
همان هنگام که وانگهی هاردش Crash کرد و صفحه آبی اش را نشانم داد و دیگر DVD-Rom های مختلف ، اثری از حیات رویش نمی دیدند و فن CPU اش ، برایش حکم چیلر حرارتی را داشت و دمای بنده خدا از 85 درجه سانتی گراد پایین تر نمی رفت ؛ عذرش را خواستم و به زیر تخت فرستادمش و اکنون این است حکایتم که کار با کامپیوتر در حد ضرورت . آن هم فقط در سایت دانشگاه و لاغیر . این شروع خوبی برای یک کشاورز است که مقداری خودش را به طبیعت نزدیک کند . خدا را شکر وقت اضافه که قبلاً برایم نایاب بود ، اکنون به وفور یافت می شود و سعی در استفاده از آن را دارمی . به امید حق !
فلسفه بند بالا ، تنها این است که بگویم ، مثل رفقا نمی توانم هر چه به ذهنم رسید را سریعاً در دنیای مجازی قرار بدهم و باید پروسه خاصی را طی کنم تا این مهم به سر انجام برسد . برای همین آنطور که باید و شاید ، نمی شود با توجه به مسائل روز نوشت و مطالب کمی بیش از حد بیات به نظر می آیند . ولی خب ، طبق اصل کاچی به از هیچی ، همین را غنیمت می شمرم و خدا را شکر می کنم که هنوز نعمت در دست گرفتن قلم را ، سلب نکرده ازم . شکر !

تذکر لسانی ، وظیفه همگانی

بین نماز مغرب و عشا بود. نماز غفیله ملت تمام شده بود و آقای میکروفون به دست دعای "اللهم انا نسئلک و ندعوک..." را خوانده بود و بعد قرائت آیه "امن یجیب" ، حمد و سه قل هو الله را برای شادی روح اموات در شب جمعه به پایان رسانده بود و مشغول صحبت در مورد برنامه های امشب و فردای مسجد بود که دعای کمیل است و فردا نماز جمعه اتوبوس می رود و پس فردا ...
از پایان نماز اول ، حدود یک ربع می گذشت و حوصله ام سر رفته بود. احساس کردم در آن لحظه کار خاصی ندارم جز انتظار برای شروع نماز دوم .
دست در جیب کردم و تلفن همراهم را به جهت بررسی برای رسیدن پیامک جدید بیرون آوردم. هنوز قفل گوشی باز نشده بود که آقای دست راستی ام در گوشم گفت که ولش کن ! در مسجد فقط باید دعا بکنی و کار دیگر کردن مکروه است و خجالت بکش و احتمالاً در دلش گفت یک ذره آدم باش ! به آقاهه گفتم که دعایم تمام شده و او هم گفت که باید باز هم دعا کنم ! و من هم دعا کردم . برای خودم که آدم باشم و در مسجد به غیر از دعا و خواندن قرآن و نماز کار دیگری نکنم . از ته دل دعا نکردم . دعایم هم مستجاب نشد چون بعد نماز دوم ، با یکی از رفقای قدیمی که بعد از عمری ملاقاتش کردم نشستم و گپ زدیم !
یک ذره آدم باش !!

دلا بسوز ...

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
دعای نیمه شبی دفع صد بلا بکند ...
پ.ن : دلم نسوخته کارهایی شد ، وای به حال روزی که بسوزد لاکردار .

Unknown

بسم الله
با عرض سلام خدمت برادران همکارم یگان ویژه نیروی انتظامی
خدا قوت ! دست مریزاد !
نمایش غیرتمندانه تان را در بازی با تیممان از سایت های خبری دیدم . چه کردید با یک مشت جوجه که جیک جیک اضافی کردند .