مکانیزاسیـــــون

مکانیزاسیون دانش و مهارتی است که در کشاورزی به معنای افزایش تولید و بازده کار و همچنین صرفه جویی های اقتصادی و بهینه سازی در بنگاه های تولیدی کشاورزی است. یک مهندس فارغ التحصیل رشته مکانیزاسیون کشاورزی توانایی مدیریت یک واحد تولیدی مثل یک مزرعه را دارد. مکانیزاسیون کشاورزی رشته ایست که حدود 7 سال پیش در بعضی دانشگاه های کشور اضافه شده است. مکانیزاسیون کشاورزی رشته ی من است !

امروز امتحان مکانیزاسیون (1) داشتم. اولین درس خیلی تخصصی در دوره تحصیل چهار ساله ام.  اکثر سوالات همانطور که از اسم درس و هدف آن پیداست، تحلیلی بود. سوالات با توجه به صلاحدید دانشجو ممکن بود جواب های مختلفی داشته باشد به شرط اینکه توجیه منطقی و علمی برای هر تصمیم بیان شود.

با ژست یک مهندس ، امتحان را شروع کردم و در میدان کارزار مکانیزاسیون قرار گرفتم. سوالاتِ اول، خیلی مهم نبودند. بیشتر به تعاریف و مباحث نظری و ساختار کشاورزی کشور مربوط می شد. دو سوال آخر مسائلی بود که باید به صورت تحلیلی محاسبه می شد.  به ویژه سوال آخر که خلاصه ی کلیه مباحث در یک مساله گنجانده شده بود و برای نمره دادن قطعا به صورت ویژه مورد توجه استاد درس قرار می گیرد.

 

روضه نخوانم ! مکانیزاسیون (1) محلی برای اثبات جنم مدیریتی و دید وسیع مهندسان جوان این مرز و بوم بود و حقیر هم دستی بر کمان اثبات لیاقت بردم.

در سوال آخر مزرعه ای 1800 هکتاری  جهت کشت بهاره ی ذرت در نظر گرفته شده بود.  باید چهار عملیات شخم، خرد کردن کلوخه (دیسک زدن)، تسطیح (ماله) و کاشت بذر در مدت 54 روز انجام می شد. مدیریت تعداد ادوات و میزان ساعت کاری هر کدام توسط دانشجو محاسبه  و نتیجه گیری ارائه می شد. جان این سوال ، پرسش آخرش بود که خواسته بود تعداد تراکتورهای مورد نیاز در این مزرعه را به صورت تخمینی محاسبه کنیم.

حقیر، به عنوان یک مهندس جویای نام، شروع به تحلیل کردم. جداول زیبایی کشیدم که بعید می دانم کسی در برگه اش این طور مایه گذاشته باشد. از 54 روز کاری 4 روزش را حذف کردم تا در صورت بروز مشکلات غیر قابل پیش بینی ، کار کاشت با مشکل مواجه نشود. برای استاد، ریز و جزئی نوشتم که در ذهنم چه می گذرد و این مغز به چه چیزها که نمی اندیشد. حتی می خواستم یکسری نمودار که استاد در کلاس مطرح نکرده بودند ، جهت گندگی رسم کنم که فرصت مجال نداد ...

بعد از امتحان به صورت اتفاقی بحثی میان علما راجع به سوال آخر در گرفت. در آنجا اعدادی را از رفقا شنیدم که به ذهنم آشنایی نمی کرد. من برای این مزرعه 27 دستگاه گاو آهن ، 50 دستگاه دیسک و همین مقدار ماله و کارنده در نظر گرفته بودم و در آخر هم با کلی صغرا و کبرا چیدن ، به این نتیجه رسیده بودم که حدود سی تراکتور برای یک عملیات کاشت صحیح و اقتصادی لازم است.

اکثر دانشجویان ، به عددی بین سه و پنج برای تراکتورها رسیده بودند و همین مقدار برای سایر ادوات. "اکثرا" که می گویم یعنی همه غیر از من ! حتی آن دخترکی که می کوبد از آن سر تهران می آید این سر کرج تا مهندسی ماشین های کشاورزی اش را بگیرد و فردا هم حتما در بیابان خدا زیر آفتاب داغ در مزرعه بیل بزند و دانه بکارد. تراکتور براند و کمباین سر و ته کند !

و بیچاره مکانیزاسیون کشاورزی کشور

و بیچاره گروه ماشین های کشاورزی دانشگاه تهران

و بیچاره تررضوان

و بیچاره تر تر  مردم نهبندان اعم از چاهداشی ، رومه ، دهنو، میغان ، سیدال، چشمه زرد و ...

پ.ن : به نظرم این قضیه بیشتر گریه دارد تا خنده. (ادامه اش حذف شد)

             امر رهبرم !

متن فوق دیروز نوشته شد.

جهاد

می گفت از فلانی شنیده که فلان کس که من هم می شناسمش گوشی ایرانی خریده است و خراب از آب در آمده. برده است نمایندگی ، کلی معطلش کرده اند و گفته اند برو هفته بعد بیا و هفته بعدش آمده و گفته اند درست نمی شود و یک گوشی نو داده اند دستش و گفته اند خدانگهدار. خلاصه با اینکه کلی مصیبت کشیده ، به "غلط کردم" نیافتاده هیچ ، به ملت هم توصیه می کنه ایرانی بخرن !

گفت : فردا می تواند فخرش را به عالم بفروشد که جهاد را من کردم ! من در رشد اقتصادی انقلاب اسلامی نقش داشته ام. می تواند سرش را روز قیامت بلند کند ... همین که یک بازخورد منفی برای یک محصول در شرکت سازنده گوشی ثبت شده و گردش مالی برای تولید کننده به وجود آمده خودش کلی است. طرف ظرف یک بازه چند ساله می تواند مشکلات از این دست محصولش را برطرف کند ، به شرط اینکه قدر شناس باشد.

زاویه دید

به لطف رفقا اسکن پنج صفحه نمونه سوال امتحان به انضمام جواب های آن برایم فرستاده شد و این چند روزه مشغول مطالعه ی همین پنج صفحه برای امتحان هستم ! گویا دستخط و جواب ها مربوط به یکی از خواهران گرامی است. اما نکته ی قابل توجه این است که در پاسخ سوالات و مسائل چیزی که به وضوح به چشم می آید ، سخت گرفتن راه حل ها و پیچاندن لقمه دور سر است طوریکه راه حل های ما نصف خط و راه حل های آنها چند سطری را مصرف می کند. مثلا در یکی از سوالات پایین راه حل خودشان نوشته اند راه حل دیگر و جواب مشترک ما پسرها را مرقوم نموده اند که به عینه شاهد آن هستیم که چهار خط را در نصف سطر جا داده ایم البته بماند اینکه نصف محاسبات را در ذهنمان انجام داده ایم و همه چیز را به کتابت در نمی آوریم!

اینکه این خوب است یا بد را نمی دانم فقط از واضح هم کمی آنطرف تر است که این وسط فرقهایی وجود دارد ! منتها نمی دانم چرا اصرار دارند "لا فرق بینهما ..." !

دخترک می کوبد از آن سر تهران می آید این سر کرج تا مهندسی ماشین های کشاورزی اش را بگیرد و فردا هم حتما در بیابان خدا زیر آفتاب داغ در مزرعه بیل بزند و دانه بکارد. تراکتور براند و کمباین سر و ته کند !

تب دیدن فیلم های تخیلی این روزها شایع شده.

چقدر زشته نمی تونم عکسه رو وسط چین کنم ... همیشه سر این قضیه مشکل داشتم !

امانت

خدا خدا می کردم به موقع برسم. نمی فهمیدم چطور می رانم ؛ دل توی دلم نبود.
وقتی رسیدم ، همه جا خلوت بود. خبری از ازدهام جمعیت نبود. یک کاروان کوچک سی نفره.
امانت ام را به یکی شان سپردم اما تک تکشان آن را گرفتند.
امانتی من امشب مسجد کوفه است ...

همدم

درست است که آدمی نباید دلبسته ی مال دنیایش باشد؛ اما چه کنم که عنان دل از کف داده ام و دلتنگ دوست قدیمی ام شده ام ... همدم شب و روز و تنهایی من !

تولد : پنجم دی ماه 1389

وفات : یکم آذرالحرام 1391

ارائه-2

یادم می آید آن زمانی که حضرت سیدعلی  در یکی از کشورهای ملک وسیعشان فرمانداری مورد تایید داشت، و آن فرماندار در جمع کشورهای عضو سازمان ملل سخنرانی می کرد، همیشه تا دیروقت پای تلویزیون می نشستیم و با اینکه سن و سالی هم نداشتیم اما کلماتی را گوش می دادیم  که بعضا هم نمی فهمیدیم روی هم یعنی چه ! اگر اشتباه نکنم در اجلاس دوربان 2 که در سوییس برگزار شد بود که فرماندار پشت تریبون آمد و ابتدای حرفهایش دو تا دلقک عربده کشیدند و بعدش طبق معمول از این کشورهای ایادی ظلم و استکبار سالن را به نشانه ی اعتراضشان ترک کردند و معمولا روی هم نه - ده کشور هم نمی شدند. او حرف خودش را می زد و کار خودش را می کرد و صدایش بعدها در می آمد که چه شده است !

ارائه

فردا ارائه دارم ... درس ماشین های برداشت ! از آن درس هایی که می تواند دو- سه روز به آن بخندد !!
به لحاظ محتوا صفر ... نمی دانم در مورد ماشین های برداشت میوه چه بگویم ؟! از یک ایرانی که در اینترنت پیدایش کردم و در دانشگاه فلوریدا روی این قضیه کار کرده بود استمداد کردم و فردایش برایم کلی مطلب فرستاد ! سه روز است فقط ترجمه می کنم.
ولی چند هفته ایست که وقت گذاشته ام برای انتخاب اسلاید اول و آخر ارائه و متن بیانیه ای که قرار است پنج دقیقه از ارائه ی هشت دقیقه ای ام را صرف موضوع بدحجابی بکند !
بی نهایت احتمال وجود دارد : مثلا اینکه استاد نگذارد متن دو صفحه ای ام را بخوانم. یا مثلا وسط متن مسخره ام کنند. یا اینکه گوش بدهند و آخرش با یکی - دو کلمه همه ی احساسات درونی شان و را بیرون بریزند و یا ...
اما من به هیچ چیزی جز وظیفه ام فکر نمی کنم. من می خواهم وظیفه ام را انجام بدهم و به این نتیجه رسیده ام که بهترین راه پیش رویم همین است ... لا اقل بهترین راهی که من از عهده ی آن بر می آیم !
فردا هم نوشته ای در وبلاگ خواهم گذاشت ... به شرط حیات !