Unknown

نزدیکای سفر که می شود ، آدمی می برد !

آیا شود ؟

لطفاً کلمات زیر را چند ثانیه ای از ذهنتان بگذرانید :

• حضرت صاحب الزمان ، در اولین سخنرانی خویش با اشاره به ...
• توجه شما را به دیدن گزارش استقبال مردم از حضرت مهدی علیه السلام جلب می نمایم ...
• حضرت حجه ابن الحسن -ارواح العالمین له الفداه -، طی پیامی ...
• ایشان طی حکمی ...
• امام مهدی علیه السلام در دیداری سر زده از ...
• امام زمان ، در اولین سفر خود به ایران ، مورد استقبال غیر قابل وصف شیعیان قرار گرفت ...

.
.
.
پ.ن : برای آقایی که بین من و او فاصله هاست .

توفیق اجباری

چهارتا دونه نهال کاشتن هم عرضه می خواهد ... آری اگر بسیار اگر کم ، عرضه می خواهد !
.
.
.
دوباره نهبندان !

آقا شتاب کن ...

حالا که خرج کرب و بلایم به پای توست

از سهم الارث مادری خود حساب کن

این روزها ...

روزی روزگاری دانشگاه
.
.
.
.
.
.
.
.
.

عاشورا

پیرمرد اشک چشمهایش را پاک کرد و روی چشمان جوان معلولش کشید ...

پرواز 1

قبل از پریدن اعلان می دهند : پرواز را به خاطر بسپار
بی ربط : دو ساعت قبل از پرواز

جذب

محرم هر سال ، با سال دیگر فرق می کند ...
امسال ، تن کسانی لباس سیاه می بینم که در نوع خودش جالب است .
امسال از کسانی حرفهایی می شنوم که نشان از تفاوت ها دارد .
امسال شور و غوغایی بر پاست .
روزهایی نه چندان دور را دیده ایم که تکبیر گفتن ، ننگ و عار بود . روزهایی که از شهید و شهادت حرف زدن ، قرون وسطایی فکر کردن بود. منزوی کردن بچه هیئتی ها و هجمه به هیئت های بزرگ و اسم و رسم دار برایشان تکلیف بود . روزهایی که حرص و جوش بزرگترهایمان را می دیدیم و نمی فهمیدیم از چیست ...
پایداری روی اصول ، پافشاری بر ارزش ها ، باج ندادن ، سفت و سخت ایستادن ؛ نتیجه اش می شود شوری که امروز شاهدش هستیم .

"بسیج اهل جذب است - گفته‌ایم جذب حداکثرى - اما اهل تسامح در اصول نیست؛ (+)"

محکم ایستادن ما ، جذب می کند . پایداری ما ، همه را بسیجی و انقلابی و امام حسینی می کند .
کار خودمان را بکنیم ... کار درست را !

من این نگاه عوامانه را دوست می دارم ...

به عمد کیف کوچک می برم تا کاغذهای A4 ام را داخل کاور بگذارم و در دستم بگیرم تا جلد مجله ای که این هفته خریدم را همه ببینند و با آن به دانشگاه فخر بفروشم و توجه اطرافیان را جلب کنم و درذهن هایشان سوال ایجاد کنم . نگاه های چپ چپ بعضی ها را دوست دارم و در مقابلشان طوری وانمود می کنم که انگار متوجه چیزی نیستم . بعضی از این اخلاق های ما هم برای خودش داستانی دارد.

نمی دانم حق این را دارم ناراحت و دلسرد بشوم وقتی عکس و فرمایشات جناب منافق را بالای یکی از صفحات آن می بینم . نمی دانم باز هم از این آب های یخ روی سرم خواهد ریخت . همچنین هنوز نمی دانم بعضی ها چرا ... از یک کشاورز بیشتر از این انتظار نمی رود !

کلنگ افتتاح

قاعدتاً باید یک نوشته ی کلیشه ای ، نشان بدهد که شماره اول "جریان انحرافی" در آمده درحالی که پشت این نوشته ، خیلی حرفها نهفته است !!!

شماره اول ، با توجه به خط مشی رسم شده و فضای دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران ، محتوای دوری نسبت به وضعیت ایده آل و مطابق میل حقیر دارد طوری که نشریه رسماً فکاهی است و در بعضی شرایط لوس به نظر می رسد ولی باز خورد همین یک ورق کاغذ ، در دانشکده باور نکردنی بوده که مطلب جداگانه ای را می طلبد .

تمامی عزیزانی که وقت می گذارند و به کنج دنج حقیر سرک می کشند ، دارای نظرات ذی قیمتی هستند که شاید خودشان از آن بی اطلاع باشند و این برادر کوچکتر و کم تجربه محتاج نگاه و زاویه دید گرامی تان است . در همه زمینه ها از جمله محتوا ، قالب ، طرز بیان و ... گوش شنوایی وجود دارد .

نشریه مذکور ، به صاحب امتیازی بسیج دانشکده از هفته گذشته از دستگاه کپی خارج شد و با توجه به تبلیغات انجام شده ، در مدت زمان کوتاهی نایاب شد . اما حساسیت نام بسیج در بیشتر دانشگاه های کشور برای قشر "بی و کم بصیرت" و مظلومیت این نهاد تماماً انقلابی بیشتر راغبم کرد تا فعالیتمان را نه به طور مستقل بلکه با برند بسیج شروع کنیم . نکته جالب اینجاست که نویسنده های جمع شده زیر چتر "جریان انحرافی" کمترین تعلقی به بسیج دارند و شاید در بسیاری از موارد نظرات واقعاً منحرفی دارند و خطر نفوذ یک جریان انحرافی در نشریه بیداد می کند . و بیم آن می رود که روزی ، سردبیر گمنام و حقیقی مجله ، ممیزیی به مطالب نویسندگان بزند که باب میل آنها نباشد و این موضوع در دفعات ابتدایی قابل اغماض است اما در طولانی مدت احتمال بروز ناهنجاری های متفاوتی را تقویت می کند ! وقوع این ناهنجاری ها ، با مدیریت صحیح ، ممکن است به تاخیر بیفتد و تا آن زمان ، ریشه های نشریه در خاک دانشکده محکم شده و ادامه حیات آن را قوت می بخشد .

هدف از تاسیس این جریان ، استفاده از پتانسیل های موجود در دانشکده برای آشتی دانشجویان با نشریات دانشگاهی و در ادامه آن ، انتقال بخشی از مفاهیم دینی و انقلابی از زاویه دید متفاوت تر از آنچه تا کنون دیده شده ، می باشد . به مرور زمان از مطالب طنز آن کاسته شده و بر محتوای غنی تر تاکید بیشتری خواهد شد ؛ به امید خدا . و این تغییر فاز ، خود شرایط پیچیده ای را فراهم می نماید و برای جلوگیری از پس لرزه های احتمالی آن ، تا کنون هیچ برنامه مشخصی تعیین نشده و حقیر فی الحال در این وادی سرگردانم .

برای شروع یاعلی گفتم و با هر قدم که بر می دارم ، از امام زمانم استمداد می کنم . توکلم به خدایم است و از او می خواهم که خواستم را میلش قرار دهد . شنیده ام که فرموده اند : «ما مامور به وظیفه ایم ، نه نتیجه » اما دوست دارم وظیفه ام را به نحو احسن اجرا کنم ... به امید خدا .

شماره اول را از سلف و مسجد تهیه می کنند ... برای راحتی دوستان اینجا را تعبیه کردیم !